Papegaaien in mijn hoofd

Ik zit op mijn kussentje, zet de timer en ben stil. Althans, dat is de bedoeling. De eerste twee minuten vind ik prettig, maar dan slaat de verveling toe. De meditatiehouding wordt oncomfortabel en mijn gedachten slaan op hol. Ze vieren feest. Eindelijk stilte en dus ruimte om gehoord te worden. Het lijken wel papegaaien in mijn hoofd. Dit is niet wat er in de boeken over stilte beschreven staat. Waar ben ik aan begonnen? Ik ben blij als het verlossende belletje klinkt. 

De onrust in mijn lichaam neemt toe, dit voelt heel ongemakkelijk 

Stilte-experiment 

Deze eerste ervaring met stilte is lastig en confronterend. De herrie in mijn hoofd verbaast me nog het meest. Toch wil ik bewust stilte ervaren en ben ik nieuwsgierig naar het effect ervan. Daarom start ik een stilte-experiment: twee weken kijk ik geen televisie, laat ik de radio uit en gebruik ik mijn mobiel minimaal. Gewoon in stilte de dingen doen, zonder afleiding.  

Na een paar uur in stilte werken, voel ik de onrust in mijn lichaam toenemen. Dit voelt heel ongemakkelijk. Ik wil iets doen waardoor dit gevoel weggaat, maar ik wil ook niet opgeven. Ik spreek mezelf toe en worstel mezelf de dag door. Ik vrees dat het twee zware weken worden.  

Helder 

Als ik ’s avonds naar mijn afspraak rijd, laat ik de radio uit en bel niemand. Gewoon stil zijn en aandacht op de weg. Er ontstaan opnieuw hele gesprekken in mijn hoofd en er gebeurt nog iets. Ik voel me goed, helder, krachtig en lichamelijk rustig. Zou stilte al zo snel een positief effect hebben? 

Ontdekking

Zeventien dagen houd ik mijn experiment vol. In mijn hoofd wordt het niet stil, maar ik voel me wel rustig. Alsof ik verbonden ben met mijn diepste zelf. Het boek dat me nieuwsgierig maakte, beschrijft het zo: ‘Met de kracht van stilte ontdek je wat er binnen in je zit.’ Dat kan ik beamen en de papegaaien lossen op in feitelijk twee stemmen: die van doemdenken en die van wijsheid, inspiratie en creativiteit. Door de helderheid die ontstaan is, kan ik nu het verschil zien. Wat een ontdekking. Het maakt dus uit naar welke van de twee ik luister!  

De stilte heeft mijn leven veranderd. Door regelmatig stil te zijn blijf ik in verbinding met mezelf en daardoor beter in balans.  

Grond voelen 

Het jaar 2020 is bijna voorbij. Een heel onwerkelijk jaar waarin er veel zekerheden zijn weggevallen. Een jaar waarin ik me ook kwetsbaar en angstig heb gevoeld. Door momenten van stilte te creëren, is het gelukt grond onder mijn voeten te houden. Ik wil bijna zeggen “kijk eens wat stilte met jóu doet” maar dat zeg ik natuurlijk niet hardop.  

Dit is een column uit VANDAAG magazine.