‘Bij thuiskomst in Nederland had ik even moeite om meteen weer aan te haken’

Verhuizen is altijd gedoe. Maar verhuizen vanuit het Verenigd Koninkrijk terug naar Nederland is nog een stuk ingewikkelder, zeker na Brexit. Ineens moest ik op douaneformulieren invullen wat ik in elke doos had zitten. Ik moest aantonen dat ik werk had in Nederland (wat voor mij als zelfstandige in eerste instantie vrij ingewikkeld was), zodat de Belastingdienst erop kon vertrouwen dat ik mijn inboedel niet stiekem op de Europese interne markt zou verkopen. Vervolgens kwam ik aan in mijn nieuwbouwwoning in Amsterdam. Ook daar moest nog ontzettend veel aan gebeuren voordat het echt als een thuis voelde.

Weer aanhaken

Maar wat achter al het praktische regelwerk aanhobbelt is je eigen hoofd. Dat zo vol zit met of alles wel geregeld is dat ik er volledig aan voorbijging wat het eigenlijk voor mij betekent om na 12 jaar buitenland weer ‘thuis’ te zijn. Om na drie verschillende landen en totaal verschillende culturen (eerst Zuid-Afrika, toen Duitsland en vervolgens Groot-Brittannië) weer onderdeel uit te maken van Nederland. Om weer aan te haken.

Spontaniteit is schaars

Ineens ben ik weer veel meer gedwongen om een strakke agenda bij te houden: spontaan afspreken is, merk ik, een schaars goed. In Londen leefde ik, mede door mijn door het nieuws gedomineerde werk, heel erg met de dag. Dan bedacht ik op vrijdagochtend eens wat ik dat weekend wilde doen. Omdat ik met veel journalisten omging viel dat amper op: iedereen deed het. Maar in Nederland ben ik een uitzondering. Het lijkt wel een vereiste om tegen elkaar te zeggen hoe ‘druk’ we allemaal zijn. Ik ben druk, dus ik besta, zou Shakespeare in 2021 zeggen.

Weinig medestanders

De vraag of ik zin heb om over twee maanden af te spreken vind ik altijd zeer ingewikkeld. Geen idee hoe ik me tegen die tijd voel of wat er op dat moment allemaal op m’n bord ligt. Ik heb zin om nú af te spreken. Of in elk geval ergens de komende dagen. En als het niet kan, geen probleem, dan kijken we een andere keer verder. Maar daarin vind ik weinig medestanders, valt me op. Nederland is een planland geworden. Dat maakt het aan de ene kant ontzettend efficiënt, maar het kost me wel moeite om me daaraan aan te passen.

Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt, zong John Lennon lang geleden. Zie het als een tip van deze herintegrerende Nederlander.