‘Het begon met een avocadopit’

“Kijk me hier nu staan, in mijn tuin met uitzicht op de vijver. Er lopen schapen, je hoort de vogels en in de walnotenboom zie ik vaak eekhoorntjes. Werken in de tuin is meditatief en maakt mijn hoofd leeg. Tot het begin van de coronacrisis was ik businessman, maar daar werd ik al een tijd niet meer blij van. Toen ik door corona meer tijd kreeg, ben ik begonnen met het laten ontkiemen van een avocadopit en dat lukte. Andere pitten en zaden volgden en ook dat lukte. Het was zo verslavend. ‘Zeg ken jij de moestuinman, de moestuinman, de moestuinman?’ zongen mijn neefjes op een gegeven moment. Dat ging over mij! Ik heb mezelf alles geleerd en ontdekt dat fouten maken erbij hoort. Net als ‘slecht’ weer. Dat het soms regent, is helemaal niet zo erg. Je went eraan.

Baggeren door de modder

Ik wilde graag iets doen om de wereld mooier te maken, maar ben niet zo activistisch. Ik geloof meer in een voorbeeld zijn en dat doe ik nu op verschillende scholen. Ik geef natuureducatie en werk samen met kinderen in de moestuin. Soms bakken we vlaaien met fruit uit de tuin, soms baggeren we door de modder in de regen. Zij leren verantwoordelijkheid te nemen voor de grond tot de producten in de mand. Tomaten komen niet uit een plastic bakje, ze groeien in de aarde en hebben zorg en aandacht nodig. In deze tuin bloeien niet alleen de planten maar ook de kinderen. En ik, de moestuinman, bloei vrolijk mee.”

Heb jij ook een plek die voor jou bijzonder is? Laat het ons weten via vandaagmagazine@iederal.nl o.v.v. ‘Mijn plek’.

Tekst Inge de Bos
Fotografie Carilijne Pieters