Het feest ging niet door

Ook de Engelsen krijgen het door corona zwaar voor hun kiezen. Zelfs hun geliefde kerstfeest werd gedeeltelijk afgelast. Columnist Tim de Wit uit Londen over de les die de pandemie ons leert.

Verknocht aan traditie

Kom je aan kerst, dan kom je aan de Britten. Geen stad in Europa is zo beroemd om zijn kerstsfeer als Londen, waar in normale tijden miljoenen toeristen in deze donkere dagen hun inkopen doen voor de feestdagen. De engelenverlichting op Regent Street, het kinderkoor bij Oxford Circus of de volle pubs waar de kerstmuziek door de ramen heen naar buiten knalt. Ze vormen een traditie waar Britten tot in de genen verknocht aan zijn geraakt.

In korte broek kerstballen kopen

Normaal gesproken opent het beroemde warenhuis Selfridges haar kerstafdeling al in augustus. Voor een reportage vroeg ik ooit aan mensen waarom ze toch in vredesnaam in hun korte broek, midden in de zomer, al kerstballen zouden willen kopen. “Kerst is magisch, darling!”, zei een vrouw toen. “Daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen.” 

Een rampjaar

En juist dit kerstverslaafde volk hoorde van de premier dat het hele feest niet door zou gaan. Of althans, op uiterst sobere wijze gevierd zou moeten worden. Dat kon er ook nog wel bij in dit rampjaar. Boris Johnson bereidde in de herfst iedereen al voor op het ergste. Grote familiefeesten werden verboden; de kalkoen mocht met maximaal zes mensen gedeeld worden. En studenten mochten onder geen beding naar huis reizen indien er op hun faculteit of studentencomplex sprake was van coronabesmettingen.

Alle zeilen moeten worden bijgezet

Kerst is altijd een moment om de relatie met familie en vrienden te bevestigen. Te realiseren en vieren wat je hebt. Maar nu was in vele families de kerstsfeer bedompt. De werkloosheid is met honderdduizenden opgelopen, met name onder jongeren. Talloze bedrijven, hotels, restaurants, winkels en cafés hebben de corona-uitbraak niet overleefd. In veel Londense straten zie je houten planken voor de ramen als bewijs dat een winkel niet meer opengaat.  
Ik sprak een jong stel van halverwege de twintig uit Leeds. Eind februari kochten ze een huis, vlak voor de lockdown. Het ging ze voor de wind. Inmiddels is zij al maanden werkloos en moeten ze samen alle zeilen bijzetten om de eindjes aan elkaar te knopen. 

Pessimisme en onzekerheid alom

Die normaal onbezorgde kerstsfeer die gepaard gaat met vrolijkheid en vriendelijkheid maakte in veel huiskamers plaats voor pessimisme en onzekerheid. En niemand die dat vorige kerst kon bedenken. Als deze pandemie ons iets geleerd heeft, is het hoe belangrijk het is om de momenten die ertoe doen altijd te vieren. Je weet immers nooit wat de toekomst brengt.

Dit is een column uit VANDAAG magazine.
Meer lezen over zingeving en levenskunst? Neem een abonnement.
Slechts € 12,50 / 4 nummers!