‘Ik wilde het verhaal achter die gezichten leren kennen’

Tekst: Jolanda Breur
Fotografie: Annelien Nijland

Serena: “We zijn De Groene Doeners van ’t Hart, onze wijk in Soest, en hebben met andere vrijwilligers zo’n negentig boomspiegels geadopteerd. Dat zijn die stukjes grond rond bomen in de straat, inmiddels prachtige tuintjes. En we bedenken steeds nieuwe activiteiten. Voor onze buurtborrel zorgen we niet meer alleen voor hapjes en drankjes, maar ook voor een programma, zodat mensen kunnen meedenken over hoe de wijk groener en mooier te maken.”

Jessica: “Vorig jaar hebben we 450 vierkante meter aan groene daken aangelegd. Die houden water vast en de woning koeler in de zomer.”
Serena: “En op onze boomspiegeldagen zit iedereen vrolijk op z’n knieën met harkjes in de grond. We drinken koffie, wisselen plantjes uit, geen gedoe om bewoners bij elkaar te krijgen. Daar word ik echt blij van.”
Jessica: “Veel mensen zien wat er gebeurt en zeggen dat het er mooi uitziet, heel leuk als je door de wijk gaat.”

Serena: “Na vijf jaar voelde het nog steeds alsof ik net in de buurt woonde. Ik had behoefte aan contact met mensen in de wijk. Weten waar die vrouw met die hond woont, of dat een kindje in het ziekenhuis ligt en even bij de ouders langsgaan. Het verhaal achter die gezichten leren kennen, zonder elkaars deur plat te lopen. We delen toch de straat, de bomen en de lucht.”

Jessica: “Ik heb mijn huis uit 1925 energieneutraal gemaakt. Maar door een huis te isoleren, verjaag je bijvoorbeeld vleermuizen en mussen uit de spouwmuren die belangrijk zijn voor biodiversiteit. Dat hangt allemaal samen. Dus toen ik Serena ontmoette op een buurtfeest, besloten we een wijksafari voor buurtgenoten te organiseren met een ecoloog. Hij kon de samenhang laten zien en uitleggen. Van de gemeente mochten we nestkastjes uitdelen.”
Serena: “Vijftien bewoners hadden zich aangemeld. En ondanks dat het geen lekker weer was, kwamen er 35 meelopen. Ouderen, ouders met kinderen in buggy’s, alles wat we hoopten, gebeurde.”

Jessica: “Oude boomspiegels zijn wortelig en nieuwe planten slaan soms niet aan. Sommige mensen geven het dan op, maar andere gaan door en een jaar later staat de spiegel dan alsnog in bloei. Vaak met hulp en tips van buurtgenoten. Het is ook fijn om dat te delen.”
Serena: “Een andere wijk in de buurt heeft ook een wijksafari georganiseerd. We vertellen graag over onze ervaringen, maar gaan nergens aan trekken. We laten de ideeën vanzelf ontstaan. Als missionarissen door de wijk gaan, werkt niet. Laatst borrelde ik met buren die niet meedoen. Ze kennen niet zoveel andere bewoners en ik zei dat ik inmiddels high five-end door de straat ging. Eerst vonden ze die boomspiegels vaag, maar nu zien ze dat het meer is dan zomaar een activiteit.”