‘Mijn enthousiasme en leergierigheid staan boven mijn angst’

Je moet het maar durven. Grijp jij de uitdagingen van het leven of mijd je ze liever? Marjolein Kerkhof is tenger van postuur, maar stoer in haar daden. Wat brengt het haar?

“Toen ik anderen vertelde over de spannende stap die ik ga zetten, waren ze heel verbaasd. Mensen onderschatten me vaak, want ik ben klein en ze zien me als een rustig type. Niet iedereen weet bijvoorbeeld dat ik motorrijles heb en aan rugby doe.  

Jong, fit en single

Mijn contract als basisarts bij een verpleeghuis is net afgelopen. Daar onderzocht ik onder andere ouderen met cognitieve problemen. Een fantastisch vak en ik wilde komend jaar eigenlijk beginnen met de opleiding tot specialist ouderengeneeskunde. Maar eerst stap ik even uit mijn bubbel, hoop ik meer van de wereld te zien en wil ik lekker fysiek bezig zijn. Ik ben jong, fit en single, nu kan ik deze kans nog pakken.

Niet laten blokkeren door angst

Het ging behoorlijk bij me kriebelen toen een collega uit het verpleeghuis me vertelde over haar vorige baan als militair arts. Ik werd er enorm enthousiast van: dat was net iets voor mij! Dus solliciteerde ik naar een plek. De procedure vond ik intensief. Na een sollicitatiegesprek, een pittige fysieke test en een psychologische keuring werd ik gelukkig aangenomen. Dat was een enorme bevestiging: wauw, ze denken dat ik dit kan! Twee jaar geleden had ik dit niet gedurfd. Maar ik wil me niet laten blokkeren door angst. Als ik de confrontatie daarmee aanga, durf ik veel meer dan ik dacht. Neem nou motorrijden. Je bent natuurlijk super kwetsbaar op zo’n motor en ik heb ook al een valpartij meegemaakt, maar ik vind het geweldig om te doen. Mijn enthousiasme en leergierigheid staan boven mijn angst. Ik doe die stoere dingen trouwens niet om iets te bewijzen of omdat ik geniet van gevaar. Een tijdlang voelde ik me kwetsbaar door persoonlijke ervaringen in het verleden. Door moedige dingen te doen, merk ik hoe krachtig en veerkrachtig ik eigenlijk ben, lichamelijk en geestelijk. Ik heb het heft in handen en meer zelfvertrouwen. Dat geeft een kick.  

Hopelijk zenden ze me uit

Straks krijg ik twee jaar opleiding. Eerst doorloop ik tien weken een verkorte officiersopleiding aan de KMA in Breda. Daarna word ik opgeleid tot huisarts/bedrijfsarts van de militairen. Ook ga ik stage lopen, onder andere op de spoedeisende hulp. Ik moet eerste hulp kunnen verlenen aan de militairen op de kazerne waar ik gestationeerd ben. Als er een ongeval gebeurt tijdens een oefening bijvoorbeeld. Hopelijk zenden ze me na die twee jaar uit naar het buitenland. Dat lijkt me een enorme uitdaging. Het teamgevoel dat erbij hoort, de bergen die je met zijn allen kunt verzetten als je je krachten bundelt – ik denk dat het fantastisch is.
De komende vijf jaar zit ik bij defensie. En daarna? Misschien blijf ik bij defensie, misschien ga ik alsnog de opleiding tot specialist Ouderengeneeskunde doen. Of het wordt iets totaal anders. Ik houd alle mogelijkheden open.”

Tekst Annemarie van Dijk
Fotografie Vincent Boon